W ustawieniach systemowych często słyszymy zdanie: „Weź swoich rodziców takimi, jacy są”. Dla wielu osób to brzmi prosto, ale w praktyce bywa jednym z najtrudniejszych kroków na drodze do wewnętrznej wolności. Uznanie rodziców nie oznacza zgody na wszystko, co zrobili. Oznacza uznanie faktu, że to od nich pochodzi nasze życie i że dzięki temu możemy żyć, rozwijać się i tworzyć własną historię.
1. Co oznacza „uznać rodziców”?
Uznanie ich miejsca w porządku systemowym rodzice stoją wyżej od nas. To oni dali nam życie, a my jesteśmy tymi, którzy to życie biorą.
Uznanie ich losu, oznacza szacunek dla ich historii, wyborów, trudności i ograniczeń, niezależnie od tego, jak trudne były dla nas ich decyzje.
Odrzucenie roli sędziego, kiedy oceniamy rodziców, stajemy się nad nimi, a wtedy tracimy dostęp do energii, która płynie w dół do nas.
2. Dlaczego to takie ważne?
Bert Hellinger powtarzał, że rodzice są źródłem naszego życia, a życie jest największym darem.
Gdy ich odrzucamy:
tracimy część własnej siły,
wchodzimy w konflikty z autorytetami, partnerami, a nawet z samymi sobą,
często powtarzamy ich los, aby „naprawić” to, czego nie przyjęliśmy.
Kiedy ich przyjmujemy:
stajemy mocno na własnych nogach,
energia, którą dotąd zużywaliśmy na opór, zaczyna płynąć w stronę naszych celów,
przestajemy nieświadomie powtarzać ich trudne historie.
3. Jak wygląda proces uznania rodziców?
W ustawieniach systemowych często pracujemy z prostymi, ale głębokimi zdaniami mocy, np.:
„Jesteś moją mamą, a ja Twoim dzieckiem.”
„Jesteś moim tatą, a ja Twoim dzieckiem.”
„Biorę od Ciebie życie.”
To nie są słowa, które wypowiada się raz. To proces, który dojrzewa w sercu, a czasem wymaga wielu kroków: pracy z żalem, gniewem, poczuciem straty czy brakiem bliskości.
4. Przykłady zmian po uznaniu rodziców
Ktoś, kto latami nie mógł stworzyć związku, zaczyna spotykać partnerów gotowych do relacji.
Osoba, która miała problemy finansowe, zaczyna odczuwać przypływ energii i odwagi do zarabiania.
Znika chroniczne napięcie w ciele, które było związane z wewnętrznym buntem.
5. Kiedy jest to szczególnie trudne
Gdy rodzice skrzywdzili nas fizycznie lub emocjonalnie.
Gdy byli nieobecni lub oddali nas pod opiekę innym.
Gdy w rodzinie były tajemnice lub dramaty.
W takich sytuacjach proces uznania bywa długi i wymaga bezpiecznego prowadzenia często w obecności terapeuty ustawień systemowych.
Podsumowanie
Uznanie rodziców to nie rezygnacja z siebie. To przyjęcie swojego źródła życia, aby móc w pełni z niego czerpać. Gdy bierzemy ich takimi, jacy są, przestajemy walczyć z przeszłością i możemy wreszcie żyć swoim życiem.
Dla moich ukochanych Rodziców Teresy i Zdzisława
Dziękuję za dar życia, który stał się moją ścieżką. Za korzenie, które dały mi siłę stać mocno na ziemi i za skrzydła, które pozwalają mi wznieść się ku własnej drodze. Z wdzięcznością za życie, które od Was przyjęłam i miłość, która niesie mnie przez każdy dzień.
Z głębi serca Wasza córka,
Ewelina Sornat